Bugün sizlerle dün yaşadıklarımı ve olayın sonucunu paylaşmak istiyorum.Burcu Göker'in zorlu mücadelesini satır satır benimle takip eden siz sevgili okurlarımla bu sonucu paylaşmak benim görevim diye düşünüyorum.
Anlatacaklarıma başlamadan önce yukardaki resimleri açıklayayım. Birinci resimde Burcu Göker savunma sonrası jüri heyeti ile toplu gözüküyor. İkinci resimde ise Jüri karar için ara verdiğinde salon kapısında Burcu gözüküyor. Sakin ve boynunu bükmüş gözüküyor ama o anda içinde ne fırtınalar kopuyor kimbilir.
Dün Florida State Üniversitesinde savunma saat 10.00 idi. Bu bizim ülke saatimizle 17.00 ye denk düşüyor. Gün o saate kadar sakin geçti. Ben bir gün önceden Burcu'nun aynı Üniversite'de başka bölümde doktora yapan arkadaşı Gözde Hanıma mesaj yazarak , eğer yapabilirse olayı resimlemesini rica etmiştim. Zira Burcu'nun o heyecan içinde bunu düşünemeyeceğini umuyordum.
Saat 17.00 ye yaklaşırken bende de heyecan gelişmeye başladı. Burcu 23 yıllık meslek eğitim yaşamı boyunca bir çok sınava girdi, belki 100 den fazla konsere çıktı , ama ben her zaman sakindım.Çünkü Burcu'ya güveniyordum. Ama ya yolun sonuna geldiğimizden veya ben artık yaşlandığımdan dün epey gerildim.
Saat 17.12 de sosyal paylaşım sitesinden bir resim geldi. Burcu savunmaya başladı diye. Gözde Hanım savunma salonundan çekip göndermişti. Burcu bir masanın başında oturuyor ve konuşuyor, masanın etrafında ise dört jüri üyesi son derece ciddi onu dinliyordu. Ben olayı böyle hayal etmemiştim. Burcu ayakta kürsü de savunacak , diğerleri oturdukları yerde onu dinleyecekler diye düşünmüştüm. Sonra bu şeklin daha adil ve sağlıklı olduğunu, hiç değilse Burcu'nun savunma sırasında ayakta yorulmayacağını,heyecandan dizlerinin titremeyeceğini düşünerek mutlu oldum.
Bu resimden sonraki bir saatten fazla süreyi nasıl geçirdim ben bilmiyorum. Anne olanlar beni çok iyi anlayacaklardır.Çocuğunuzun sağlığı en önemli konu ama inanın başarısı da çok önemli. Zira yıllardır büyük emek verdiği bir olayın neticesini almasındaki yürek çarpıntısını onunla yaşıyorsunuz.Benim için kızımın doktor ünvanına sahip olup olmaması hiç önem taşımıyor. O doktor olsa da olmasa da benim sevgim de bir eksilme veya artma olmayacak. Ama eğer o bunu başaramasaydı çok üzülecekti ve ben de o üzüldüğü için mahfolacaktım.
Bana asır gibi gelen bir süre sonra bir resim daha geldi. Burcu kapıda bekliyordu. Resmin üstünde Gözde Hanım 'Dr ünvanını almaya az kaldı. Karar bekliyoruz.'diye yazmıştı. İşte o karar anı geçmek bilmedi. Nihayyet Gözde'den beklenen mesaj geldi. 'Tebrikler,bitti bu iş.'
Bu mesajla birlikte bir de video geldi. Videoda Burcu salona giriyor ve jüri üyeleri tarafından teker teker tebrik edilip kutlanıyordu. Bu kutlamayı gözyaşları arasında seyrettim diyemeyeceğim. Zira seyredemedim. Ağlarken bir yandan da 'Bu olay, Burcu'nun 23 senelik savaşının bir galibiyeti.Azmin,sabrın, mücadelenin ve vazgeçmemenin bir zaferi.'diye söyleniyordum kendi kendime.
Evet bu olay çok uzun ve zorlu bir savaşın sonucu idi. Küçücük bir bedenin ve kocaman bir yüreğin yarattığı büyük zafer.Ben yapamazdım onun yaptıklarını. Biliyorum ki bir çok kişide yapamazdı.
Ama arada Burcu gibi yılmayıp , sonuna kadar savaşıp başaran kişiler de çıkıyordu. Bu kazananlar kah Burcu gibi eğitim, kah başka konularda sonunda toplumda bir çok şeyi değiştiren kişiler oluyordu.
Bu başarısı sonucunda yapabildiğim tek şey ona kocaman bir çiçek buketi resmi göndermek oldu. O kadar uzaktık ki gerçek çiçek bile gönderemiyordum.
Ama ben gönderdiğim çiçek resminde gönlümdeki bütün çiçekleri derlemiş ve toplamıştım.
Tebrikler Dr. Burcu Göker .Biliyorum ki sen çok daha büyük başarılara imza atacaksın. Belki ben göreceğim , belki de göremeyeceğim. Ama bil ki nerede olursam olayım hep yanındayım.
Çünkü ben Anneyim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder