Burcu 16 Mart 2002 tarihinde Fransa Gençlik Orkestrası Bahar turnesinin son etkinliği Paris Chatelet Tiyatrosundaki konserin ardından 15 gün sonra gideceği A.B.D Newyork yolculuğunun hazırlıklarına başlamıştı. Gerçi bu hazırlıklara çok önceden başlamıştık. Bir ay süresinde Newyork'da Juilllard Scholl'da Dekan Prof. Stephen Clap ile misafir öğrenci olarak keman çalışacaktı. Ayrıca aynı sürede bir İngilizce kursunda yoğun eğitim görmek istiyordu. Burcu bir yıldır Sorbonne Üniversitesi'nde İngilizce kurslarına devam ediyordu ama Tofel sınavını alması için bu eğitimin yeterli olmadığını düşünüyordu. Burcu bu seneden sonra eğitimine A.B.D de devam etmek istiyordu. Amerika'da eğitim yapabilmesi içinTofel sınavını alması gerektiğini biliyordu.
Burcu Newyork'a gidecek, hocası ile keman ve yoğun İngilizce eğitimi yapacaktı ama nerede kalacaktı.Ayrıca Amerika vize sorunu vardı.Daha İngilizce kursunu ayarlamamız gerekiyordu.
Eksik olmasın bu arada Burcu'yu çok seven dostlarımız araya girdi. Her zaman belirtiyorum. Kişiler dostları ile güçlü oluyorlar.
Çok eski bir arkadaşımın ilk okul arkadaşı Newyork Türk Konsolosluğunda Eğitim Müşaviri olarak görev yapıyormuş.Dostum bu arkadaşının ismini ve telefon numarasını verdi. Tek umudumuz o hanımdı. Amerika ile başka hiç bir bağlantımız yoktu. Bir de tabii Prof. Clap.
Bir gece yarısı saat farkından dolayı Newyork'da iş çıkış saatine denk düşüyordu,Paris'ten Newyok'u aradım.Amacım bana verilen telefon numarasından Eğitim Müşaviri hanımla konuşmak ve ondan Burcu için kalabileceği yer ve gidebileceği lisan okulu konusunda tavsiye almaktı.Sabaha karşı yaptığım bu denizler ötesi konuşma çok duygusal geçti.Müşavir hanım yakın tarihte genç evladını yitirmişti.Acılı bir anne ile evladını okyanuslar ötesine göndermenin endişesini taşıyan diğer anne kısa sürede duygusal bir yakınlık kuruldu.Telefonun öbür ucunda benimle aynı yaşlardaki anne, 'Kalacak yere gerek yok,benim evim müsait, Burcuya kendi evladım gibi bakarım.'diyordu.Bu bizim için çok büyük bir şanstı.Ayrıca lisan okulu ayarlamaya da yardımcı olacağını belirtiyordu.Juillard'dan hocasından davet mektubu da gelmişti. Şimdi işimiz Amerika vizesine kalmıştı.
Çok ayaz bir sabah, hava daha yeni aydınlanırken Paris'teki Amerikan Konsolosluğunun kapısında elimizde dosyalarımızla vize kuyruğuna girdiğimizde , bu seyahatın gerçekleşeceğine inanmaya başlamıştım artık.
Burcu Amerikan vizesi aldı, uçak biletleri ayarlandı.31 Mart 2002 tarihinde uzun bir uçak yolcuğu ile Newyok'a doğru yola çıktı.Newyork'ta onu uçaktan kimse karşılamayacaktı.Uçaktan inip treni bulacak, trenden sonra otobüse binecek ve kalacağı eve gidecektı. Bu çok uzun ve zor bir yoldu. Çok endişeli geçen 24 saatlik bir sürenin sonunda Müşavir hanımın evine varan Burcu'nun sesini duyduğumda mutluluk ve huzurumu anlatamam.
Burcu Nerwyork'a gider gitmez hiç ara vermeden Juillard'daki çalışmalarına ve lisan okulundaki yoğun eğitimine başladı.
Bu bir aylık Amerika macerası Burcu'ya eğitim, yeni kişiler tanıma, bir başka ülkede daha hayata atılabilme cesareti verme konularında çok yardımcı oldu.Türkiye ve Avrupa'daki keman eğitimi konusunda bilgisi vardı. Bu yolculuk Amerika'daki eğitim konusunda da bilgi sahibi olmasını sağladı. Bu bir aylık sürenin Burcu'ya sağladığı en önemli artı bilgisayar kullanmı konusunda edindiği deneyimdir. Sözünü ettiğimiz tarihlerde Fransa'da bilgisayar kullanmı çok yaygın değildi.Oysaki o tarihlerde A.B.D de çok yaygındı.Burcu bu bir aylık Newyork seyahatı sırasında evinde kaldığı ailenin de yardımı ile bilgisayar konuunda çok büyük deneyim kazandı.
Ayrıca Burcu'nun Paris'le iletişim kurmak için biligisayara gereksinimi vardı.
Burcu'nun bir aylık dönemde Newyok'ta yaptığı çok olumlu aktiviteleri bir sonraki yazımda anlatacağım.
