Burcu Göker 3 Haziran 2003 tarihinde girmiş olduğu son mülakatta göstermiş olduğu büyük başarıdan sonra Lawrence Üniversite'ye girme hakkını ve ilk sene için tam bursla okuma imkanını elde etmişti.Dört yıl sürecek Üniversite eğitiminin diğer yıllarında burs alması, bir önceki sene puanının belli bir seviyede durması ile mümkündü.Kısacası her seneki puanı, bir sonraki senenin bursunun garantisi olacaktı. 4 Tam puan üzerinden verilen ders notlarından burs almak için gerekli olan sayı nerdeyse tama yakındı.
Sınavı kazanıp,Üniversite'de tam bursla okuma imkanını elde ettiğini öğrenen Burcu , eylül ayında gelip eğitimine başlayana kadar ülkesine dönüp uzun zamandır görmediği ailesini görmek ve bir tatil yapmak istiyordu.
Burcu ülkesine dönüp tatil yapacak ve eylül 2003 de geri dönüp Lawrence'de yeni bir eğitim yaşamına başlayacaktı ama daha büyük bir sorun vardı.
7 Sene önce Paris'te kurulmuş ev, yaşam ne olacaktı.Fransa ile artık bağımız kalmadığı için gidip evi kapatmak, eşyaları tasfiye etmek, işimize yarayanları Türkiye'ye getirmek, diğerlerini dağıtmak, bankalarla hesapları kapatmak, ev kirasını feshetmek, elektirk, su, telefon gibi adımıza açılmış hesapların kapatılması vs. Bunların hepsi bana düşmüştü.
Ben daha Burcu Amerika'dan dönmeyip biletini yaktığı zaman gerçeği kabul etmiştim. Fransızca çok iyi bilen büyük kızımın yardımı ile kanuni zorunluluklarımızı feshettik Paris'te. Banka hesapları kapatıldı. ev kira kontratı feshedildi. elektirk, su ve telefonlar kapatıldı.
İş 7 yıl yaşadığımız ve bir çok anımız , dolayısı ile eşyamız biriken evin dağıtılmasına gelmişti. Bu iş tamamen bana düşüyordu. Neyse ki bu konuda da Paris'te yerleşmiş dostlarımız beni yalnız bırakmadı.
Ne zor bir şey. yıllarca yaşadığınız evinizi, anılarınızı, eşyalarınızı parçalamak. Paris'te eğitim yapan öğrencilere dağıttım evin eşyalarının büyük çoğunluğunu. bir çok evrak, değerli ve gerekli şeyi yaklın bir arkadaşımızın evin altındaki depoya koyduk. Giysi , ev mefruşatı gibi şeyleri fakirler için Paris Belediyesinin tesbit ettiği yerlere bıraktık. Ben de çok önemli bazı şeylerı Türkiye'ye götürmek üzere ayırdım. Bütün bunları yaparken aklım mutlu, kalbim mutsuzdu. Aklım Burcu'nun Amerika'ya gitmekle en doğru kararı verdiğini söylüyor, kalbim ise onu artık eskisi kadar sık göremeyeceğim için hüzün dolu idi.
Yanımda anılarla dolu bavullarım ile Paris havaalanına geldiğimde geriye dönüp baktım. Bundan sonra Fransa'ya artık turist olarak gelecektim.
Yaz aylarında Ülkesine gelip sevdikleri ile özlem gideren Burcu'nun artık Wiskonsin'e dönme zamanı gelmişti.Bu sefer bavulları artık daha büyük ve ağırdı.Wiskonsin Avrupa'dan daha soğuktu. Ne de olsa Kuzey Amerika.Kışları daha uzun olan Wiskonsin'de yaşarken Burcu'nun daha kalın giysilere ihtiyacı olacaktı.Bu sebepten Burcu bavullarını daha kalın ve yünlü giysilerle doldurmuştu.Ayrıca yolu daha uzundu. Wiskonsin'e , İstanbul-Şikago 11 saat ve Şikago -Wiskonsin 3 saat ,14 saatlık bir yolculuktan sonra ulaşabiliniyordu.Bu durumda Fransa'da yaşadığı kadar sık sık gidip gelemeyecekti ülkesine.Yanına hem yazlık, hem de kışlık giysiler almak zorunda idi. Kısacası Burcu uzun ve zor bir ayrılığa hazırlanıyordu.Artık Fransa'daki gibi yanında ben de yoktum.
Geçen kışı Newyork'ta yalnız geçirmişti. Burcu artık büyümüştü.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder