Düğün yürüyüşünü bitiren aile fertleri davetliler arasındaki yerleri alırken
Burcu ile Eric evlilik yemini edecekleri beyaz tüller ve çiçeklerle kaplı
kameriyenin altına, gelinin nedimeleri kameriyenin sol tarafına, damadın
sağdıçları da sağ tarafa geçip durdular. Bütün davetliler nefes bile almadan
seyrediyorlardı. Yaramaz Ural bile ortamın güzelliğinden etkilenmiş oturuyordu.
Gelin yüzüne örtülü duvağı ile bir melek gibi idi. Bu arada siyah smokini içinde
Eric de çok yakışıklı gözüküyordu. Nihayyet müzik kesildi ve evlilik yeminini
yaptıracak hakim bey konuşmaya başladı. Evlilik birliğinin kutsallığından ve
ömür boyu iyi günde , kötü günde beraberlikten bahsediyordu. Sonunda konuşması
bitti ve Burcu ile Eric'e evlilik yüzüklerini takdı ve ellerini birleştirdi. Bu
ellerin bir ömür boyu ayrılmaması temennisi ile töreni bitirdi. Eric'in çok
yaşlı büyükbabası ile anneannesi ağlıyorlardı. Pamela'ya baktım. Kıpkırmızı
gözlerle o da bana bakıyordu. Yeminin sonunda Eric Burcu'nun duvağını kaldırdı
ve öptü. İşte o zaman 44 yıl önce kendi nkah merasimim aklıma geldi. Aynı
şekilde eşim de benim duvağımı kaldırmış ve öpmüştü. O zaman böyle öpüşerek
tebrike pek alışık olmayan bir toplumduk galiba. Zira bu öpüşme sahnesini
çeken fotoğrafçı aynı karede bu olaya şaşıran kişileri de çekmiş. Hem bu olay
İstanbul'da geçmişti.
Ben böyle yıllar öncenin hayellerine dalmış bakarken eşimin beni kolumdan çektiğini hissettim. Ailece tebrikleri kabul etmek için bir araya gelmemiz gerekiyormuş. Biz tebrikleri kabul ederken müzik gene başlamıştı. Arp ve iki keman bu sefer bir başka bestecinin sonatını çalıyordu. Uzun süren tebrik ve resim çekme faslı sırasında açık büfe ikram ve içki servisinin başladığı bildirildi. Takriben 1 saat sonra düğün yemeğine gidilecekti. Ama gene de herkes heyecandan kuruyan bogazlarını ıslatmak için birer içki alıyordu.
Bu arada herşeyin tam olmasını isteyen Pamela çok pahalı bir fotoğraf sanatçısı ile düğün sırasında resimler çekmesi için anlaşmış. Fotoğrafçı hanım bütün gün resimler çekti. Bu arada Burcu'nun ablası ve diğer genç hanımlar da ellerinde profesyonel olmayan makinelerle çekim yaptılar. Herhalde fotoğrafçı hanım çok sanat fotoğrafı çekti. Zira sonunda bizim kızların çektiği amatör fotoğraflar daha çok beğenildi ve onlar basıldı.
Bir ara gelin ile damadın resmini çekmek için evin önündeki göl kıyısına inmeyi teklif ettiler. Ellerine içkilerini alanlar da gelin ve damadı izlemek için aşağı indi. Michigan gölünün dalgalı sahilinde çekilen resimler güzel bir anı olacaktı. Bu arada Ural ve ailenin Ural kadar olan çocukları sahilde oynuyordu. Zaten bütün çocuklar ikram masasında kaynaşmış ve ingilizce bilmeyen Ural ile Türkçe bilmeyen diğer arkaba çocukları harika arkadaş olmuştu. Ben çocuklar arasındaki bu harika iletişime hayran oluyorum. Sahile resim çekilmesini izlemeye inan küçüklerden biri ayaklarını suya sokmak istedi. Bunu seyreden annesi ses çıkarmadı. Onu gören diğerleri de önce ayaklarını suya sokmakla işe başladılar.Sonra Ural da aralarında olmak üzere bütün çocuklar gölün sularına girip yüzmeye başladılar. Herkes kahkahadan kırılıyordu. Uralın üstündeki giysisinin islandığını gören Ebru bu duruma önce engel olmaya çalıştı ama çocukların coşkusu o na da geçti ve Ural!ın suya girmesine ses çıkartmadı.Biraz sonra yukardan Pamela'nın sesi duyuldu.Düğün yemeğinin yapılacağı restorana gitmek üzere herkesi arabalarına davet ediliyordu. Yarım saat sonra düğün yemeği başlayacaktı.
Islak çocukları gölden çıkartmak, kurulamak ve yanlarındaki yedek kuru giysileri giydirmek işi gene annelere kalmıştı. Çocuklar ve büyükler çok mutlu idi. Çocuklar hariha bir gün geçirmekten, büyükler ise çocuklarını mutlu ve neşeli görmekten mutlu idi. Zaten ebeveynler çocuklarının mutlu olmasından başka ne ister.
Ben böyle yıllar öncenin hayellerine dalmış bakarken eşimin beni kolumdan çektiğini hissettim. Ailece tebrikleri kabul etmek için bir araya gelmemiz gerekiyormuş. Biz tebrikleri kabul ederken müzik gene başlamıştı. Arp ve iki keman bu sefer bir başka bestecinin sonatını çalıyordu. Uzun süren tebrik ve resim çekme faslı sırasında açık büfe ikram ve içki servisinin başladığı bildirildi. Takriben 1 saat sonra düğün yemeğine gidilecekti. Ama gene de herkes heyecandan kuruyan bogazlarını ıslatmak için birer içki alıyordu.
Bu arada herşeyin tam olmasını isteyen Pamela çok pahalı bir fotoğraf sanatçısı ile düğün sırasında resimler çekmesi için anlaşmış. Fotoğrafçı hanım bütün gün resimler çekti. Bu arada Burcu'nun ablası ve diğer genç hanımlar da ellerinde profesyonel olmayan makinelerle çekim yaptılar. Herhalde fotoğrafçı hanım çok sanat fotoğrafı çekti. Zira sonunda bizim kızların çektiği amatör fotoğraflar daha çok beğenildi ve onlar basıldı.
Bir ara gelin ile damadın resmini çekmek için evin önündeki göl kıyısına inmeyi teklif ettiler. Ellerine içkilerini alanlar da gelin ve damadı izlemek için aşağı indi. Michigan gölünün dalgalı sahilinde çekilen resimler güzel bir anı olacaktı. Bu arada Ural ve ailenin Ural kadar olan çocukları sahilde oynuyordu. Zaten bütün çocuklar ikram masasında kaynaşmış ve ingilizce bilmeyen Ural ile Türkçe bilmeyen diğer arkaba çocukları harika arkadaş olmuştu. Ben çocuklar arasındaki bu harika iletişime hayran oluyorum. Sahile resim çekilmesini izlemeye inan küçüklerden biri ayaklarını suya sokmak istedi. Bunu seyreden annesi ses çıkarmadı. Onu gören diğerleri de önce ayaklarını suya sokmakla işe başladılar.Sonra Ural da aralarında olmak üzere bütün çocuklar gölün sularına girip yüzmeye başladılar. Herkes kahkahadan kırılıyordu. Uralın üstündeki giysisinin islandığını gören Ebru bu duruma önce engel olmaya çalıştı ama çocukların coşkusu o na da geçti ve Ural!ın suya girmesine ses çıkartmadı.Biraz sonra yukardan Pamela'nın sesi duyuldu.Düğün yemeğinin yapılacağı restorana gitmek üzere herkesi arabalarına davet ediliyordu. Yarım saat sonra düğün yemeği başlayacaktı.
Islak çocukları gölden çıkartmak, kurulamak ve yanlarındaki yedek kuru giysileri giydirmek işi gene annelere kalmıştı. Çocuklar ve büyükler çok mutlu idi. Çocuklar hariha bir gün geçirmekten, büyükler ise çocuklarını mutlu ve neşeli görmekten mutlu idi. Zaten ebeveynler çocuklarının mutlu olmasından başka ne ister.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder