Burcu Goker'in Haziran 2007 da Lawrence
Universite'sindeki diplama torenini ve toren sonrasi Almanca Profesoru Hans
Terms'in evinde verilen daveti bir onceki yazilarimda anlatmistim. Davetten
sonra Eric ve ailesi ile Universite'nin oldugu
Appleton'dan ayrilip Eric'lerin oturdugu Portage'ye gectik. Amacimiz bir hafta
daha Amerika'da gezmek ve daha donra ulkemize donmekti. Bu arada donerken Burcu
ve Eric yurttaki butun esyalarini toparlayip Eric'in ailesinin arabasina
yuklediler. Zira artik onumuzdeki yil Lawrence Universite'sine donmeyeceklerdi.
Gelecek yil daha onceden planlandigi gibi Kanada Calgary Universite'sinde lisans ustu
egitimlerine baslayacaklardi.
Gene yeni bir ulke, yeni bir Universite ve yeni kisiler. Zaten Burcu'nun hayati hep yeni bir yerlerde kendini ispatlamakla gecti. Gercekten zor bir olay ve herkesin kolay kolay cesaret edemiyecegi bir durum. Hep her seye yeni bastan baslamak. Ben yapamam.
Bir haftalik tatil esime ve bana cok iyi gelmisti. Bu uzun ve heyecan dolu yolculugun yorgunlugunu uzerimizden atmis ve yeniden dogmus gibi idik. Simdi ulkemize donup yeni bir ulkenin gidis hazirliklarini yapma zamani gelmisti.
Turkiye'ye doner donmez Kanada ogrenci vizesi icin basvurmamiz gerekiyordu. Kanada Konsoloslugu Ankara'da idi ve bizim vizemizi oradan almamiz gerekiyordu. Bize Ankara yolu gozukmustu. Amerika'dan doner donmez butun vize evraklarmizi hazirlayip Burcu ile ucakla bir gunlugune Ankara'ya uctuk. Sabah erkenden Kanada Konsoloslugunda olmak icin bir gun onceden Ankara'ya gidip Konsolosluga yakin bir otelde geceyi gecirdik. Ertesi sabah saat 9 da Kanada Konsoloslugu kapisinda benim icinde vize gorusmelerine girecek Asli hanimla bulustuk. Burcu ile ben de vize aliyordum. Cunku onun orada bulundugu zaman zarfinda gitmem gerekebilirdi. Asli hanimla, Burcu vize islemleri icin Konsolosluga girdiler ve ben kapida beklemeye basladim. Oturacak yer yoktu, hava sicakti. Bir sure ayakta bekledikten sonra isin uzayacagini dusunerek etrafta oturabilecegim bir kafe aramaya basladim. Nihayet civarda ogle hazirliklari yapan bir lokanta gordum. Sabah saatlerinde lokanta bombostu. Ben kapidan girdigimde etrafi duzenleyen garsonlar saskinlikla baktilar. Herhalde saat 10 da yemek yemeye gelen insan gormemislerdi. Garsonlar bana henuz servise baslamadiklarini ve saat 12 de servis baslayacagini soylediler. Ben ise onlara Konsolosluga geldigimi, yasim ve saglik sebebimle cok fazla ayakta bekleyemedigimi eger oturmama izin verirlerse cok sevinecegimi soyledim. O kadar duygulu soylemisim ki bana aciyan garsonlar hemen pencere kenarina bir koltuk cektiler ve ilaveten bana taze demlenmis bir bardak cay da getirdiler. O zaman suna inandim ki insanlara guzel yaklasilirsa ozellikle ulkemiz insanina yapmayacagi fedakarlik olmuyor. Benim rahatim yerindeydi ama Burcular ne yapmislardi. Aklim hep onlardaydi. En sonunda ucuncu cayimi da ictikten sonra tesekkur ederek kalktm ve Konsolosluk kapisina yoneldim. Saat 12 ye ceyrek vardi ve konsolosluk vize kabulu 12 de bitiyordu. Eger bugun vizemizi alamazsak isimiz ertesi gune kalacakti ve ertesi gune kalmak demek bir gun daha Ankara'da kalmak ve ek masraf demekti. Ben Konsolosluk kapisinda heyecanla beklerken buyuk demir kapi acildi ve ali al moru mor Burcu ile Asli gorundu. Burcu burnundan soluyordu. Vize islemimiz olmamisti. Simdi soyleyecegim size saka gibi, fikra gibi gelebilir ama vize harci icin yatirilan iki kisilik makbuzdan birini konsolosluk kabul etmemisti. Vize icin buyuklere ayri, ogrencilere ise daha dusuk harc yatirilmasi gerekiyordu ve esim isguzarlik yapip iki harc ucretini de yuksek fiattan yatirmisti. Kurallara cok bagli Konsolosluk memurlari kizimin yuksek fiatli harc makbuzunu kabul etmemis ve ogrenci harc makbuzu istemisti. Burcu'nun paramiz yansin biz feda ediyoruz daha yuksek harc parasini aza sayin demesi bir sey ifade etmemis ve saat 12 ye ceyrek kala biz Konsolosluk kapisinda vizesiz kalmistik. Onumuzde iki secenek vardi. Ya bir gece daha bekleyip ertesi sabah ayni islemleri tekrar yapacaktik. Ya da 15 dakika icinde Ankara'da bir Garanti bankasi subesi bulup ogrenci harcini yatiracak, tekrar Konsolosluga donecek ve vize basvurumuzu tekrar yapacaktik. Iste o gun hicbir seyin imkansiz olmayacagini bir kere daha anladim. Burcu, ben ve Asli 15 dakika buyuk bir savas verdik.en sonunda yol ters oldugu icin taksinin de gitmedigi istikamette onde Burcu ve Asli arkada ben kosarak saat 12 ye 2 kala Konsolosluga ulastik ve kizlar iceri girdiler.
On dakika sonra yuzlerinde vize islemini bitirmenin hazzi ile kapidan cikan genclerle biraz once oturup cay ictigim ve artik ogle yemek servisine baslamis olan lokantada guzel bir yemek yeme zamani gelmisti. Inanin boyle zorlu savaslardan sonra yenen yemegin zevkini hicbir yemek vermiyor. Artik Kanada vizemiz hazirdi ve Burcu gidis hazirliklarina baslayabilirdi.
Gene yeni bir ulke, yeni bir Universite ve yeni kisiler. Zaten Burcu'nun hayati hep yeni bir yerlerde kendini ispatlamakla gecti. Gercekten zor bir olay ve herkesin kolay kolay cesaret edemiyecegi bir durum. Hep her seye yeni bastan baslamak. Ben yapamam.
Bir haftalik tatil esime ve bana cok iyi gelmisti. Bu uzun ve heyecan dolu yolculugun yorgunlugunu uzerimizden atmis ve yeniden dogmus gibi idik. Simdi ulkemize donup yeni bir ulkenin gidis hazirliklarini yapma zamani gelmisti.
Turkiye'ye doner donmez Kanada ogrenci vizesi icin basvurmamiz gerekiyordu. Kanada Konsoloslugu Ankara'da idi ve bizim vizemizi oradan almamiz gerekiyordu. Bize Ankara yolu gozukmustu. Amerika'dan doner donmez butun vize evraklarmizi hazirlayip Burcu ile ucakla bir gunlugune Ankara'ya uctuk. Sabah erkenden Kanada Konsoloslugunda olmak icin bir gun onceden Ankara'ya gidip Konsolosluga yakin bir otelde geceyi gecirdik. Ertesi sabah saat 9 da Kanada Konsoloslugu kapisinda benim icinde vize gorusmelerine girecek Asli hanimla bulustuk. Burcu ile ben de vize aliyordum. Cunku onun orada bulundugu zaman zarfinda gitmem gerekebilirdi. Asli hanimla, Burcu vize islemleri icin Konsolosluga girdiler ve ben kapida beklemeye basladim. Oturacak yer yoktu, hava sicakti. Bir sure ayakta bekledikten sonra isin uzayacagini dusunerek etrafta oturabilecegim bir kafe aramaya basladim. Nihayet civarda ogle hazirliklari yapan bir lokanta gordum. Sabah saatlerinde lokanta bombostu. Ben kapidan girdigimde etrafi duzenleyen garsonlar saskinlikla baktilar. Herhalde saat 10 da yemek yemeye gelen insan gormemislerdi. Garsonlar bana henuz servise baslamadiklarini ve saat 12 de servis baslayacagini soylediler. Ben ise onlara Konsolosluga geldigimi, yasim ve saglik sebebimle cok fazla ayakta bekleyemedigimi eger oturmama izin verirlerse cok sevinecegimi soyledim. O kadar duygulu soylemisim ki bana aciyan garsonlar hemen pencere kenarina bir koltuk cektiler ve ilaveten bana taze demlenmis bir bardak cay da getirdiler. O zaman suna inandim ki insanlara guzel yaklasilirsa ozellikle ulkemiz insanina yapmayacagi fedakarlik olmuyor. Benim rahatim yerindeydi ama Burcular ne yapmislardi. Aklim hep onlardaydi. En sonunda ucuncu cayimi da ictikten sonra tesekkur ederek kalktm ve Konsolosluk kapisina yoneldim. Saat 12 ye ceyrek vardi ve konsolosluk vize kabulu 12 de bitiyordu. Eger bugun vizemizi alamazsak isimiz ertesi gune kalacakti ve ertesi gune kalmak demek bir gun daha Ankara'da kalmak ve ek masraf demekti. Ben Konsolosluk kapisinda heyecanla beklerken buyuk demir kapi acildi ve ali al moru mor Burcu ile Asli gorundu. Burcu burnundan soluyordu. Vize islemimiz olmamisti. Simdi soyleyecegim size saka gibi, fikra gibi gelebilir ama vize harci icin yatirilan iki kisilik makbuzdan birini konsolosluk kabul etmemisti. Vize icin buyuklere ayri, ogrencilere ise daha dusuk harc yatirilmasi gerekiyordu ve esim isguzarlik yapip iki harc ucretini de yuksek fiattan yatirmisti. Kurallara cok bagli Konsolosluk memurlari kizimin yuksek fiatli harc makbuzunu kabul etmemis ve ogrenci harc makbuzu istemisti. Burcu'nun paramiz yansin biz feda ediyoruz daha yuksek harc parasini aza sayin demesi bir sey ifade etmemis ve saat 12 ye ceyrek kala biz Konsolosluk kapisinda vizesiz kalmistik. Onumuzde iki secenek vardi. Ya bir gece daha bekleyip ertesi sabah ayni islemleri tekrar yapacaktik. Ya da 15 dakika icinde Ankara'da bir Garanti bankasi subesi bulup ogrenci harcini yatiracak, tekrar Konsolosluga donecek ve vize basvurumuzu tekrar yapacaktik. Iste o gun hicbir seyin imkansiz olmayacagini bir kere daha anladim. Burcu, ben ve Asli 15 dakika buyuk bir savas verdik.en sonunda yol ters oldugu icin taksinin de gitmedigi istikamette onde Burcu ve Asli arkada ben kosarak saat 12 ye 2 kala Konsolosluga ulastik ve kizlar iceri girdiler.
On dakika sonra yuzlerinde vize islemini bitirmenin hazzi ile kapidan cikan genclerle biraz once oturup cay ictigim ve artik ogle yemek servisine baslamis olan lokantada guzel bir yemek yeme zamani gelmisti. Inanin boyle zorlu savaslardan sonra yenen yemegin zevkini hicbir yemek vermiyor. Artik Kanada vizemiz hazirdi ve Burcu gidis hazirliklarina baslayabilirdi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder